برای بررسی خطوط ترمز، موارد زیر را انجام دهید:
1. خطوط ترمز را به دقت بررسی کنید.
خیس بودن و رگه های روغن ترمز خشک شده نشانه مشکل است.
2. اگر لکه های زنگ زدگی روی خطوط خود مشاهده کردید، آنها را به آرامی سمباده بزنید.
همچنین به دنبال مکان‌های نازکی در زیر آن نقاطی باشید که ممکن است زودتر به سوراخ تبدیل شوند.
3. قسمت های لاستیکی خطوط ترمز را احساس کنید.
شما به دنبال نشانه‌هایی هستید که نشان می دهد لاستیک چسبناک، نرم، اسفنجی یا فرسوده است.
خطوط ترمز شما باید تا پایان عمر وسیله نقلیه شما دوام بیاورند. اگر خیلی بد به نظر می رسند، از یک متخصص بخواهید به آنها نگاه کند و به شما بگوید که آیا باید تعویض می‌خواهند یا خیر. اگر وسیله نقلیه نسبتاً نو است و خطوط ترمز بسیار بد به نظر می رسند، به نمایندگی مراجعه کرده و از آنها بخواهید که خطوط را رایگان تعویض کنند.
4. به سطوح داخلی لاستیک های خود نگاه کنید.
سیلندرهای چرخ نشتی با چکیدن مشخص می شوند.
بیایید با اصول اولیه شروع کنیم، زیرا اگر ندانید روغن ترمز چیست، تصمیم گیری در مورد اینکه کدام نوع آن برای شما و ماشین شما مناسب است، دشوارتر خواهد بود.
به بیان ساده، روغن ترمز مایعی است که در داخل خطوط ترمز شما جریان دارد. وقتی پای شما روی پدال گاز فشار می‌آورد، نیروی شدیدی وارد می‌شود. روغن ترمز نیرو را فشار داده و آن را به فشاری منتقل می کند که در برابر روتور سفت می شود. این فرآیند همان چیزی است که در نهایت منجر به کاهش سرعت وسیله نقلیه شما و در نهایت توقف کامل آن می شود.
در طول فرآیند، مقدار زیادی گرما از دیسک‌های ترمز و کالیپرها وارد می‌شود. به همین دلیل بسیار مهم است که روغن ترمز در برابر حرارت زیاد مقاوم باشد تا جوش نیاورد. روغن ترمزی که نمی تواند دمای بالا را تحمل کند عملاً به دلیل شدت بخار تبخیر می شود و آن را بی فایده می کند.
استفاده از روغن ترمز مرغوب از اهمیت بالایی برخوردار است. به منظور تعیین کیفیت، تعدادی دستگاه اندازه‌گیری دستی مختلف در بازار وجود دارد که اطلاعاتی در مورد نقطه جوش و رطوبت آنها ارائه می‌دهند.
به طور کلی، نقطه جوش یک مایع ترمز به عنوان یک شاخص مهم در هنگام تعیین کیفیت آن دیده می شود. روغن‌های ترمز با نقطه جوش بسیار پایین می‌توانند باعث کاهش عملکرد ترمز، به ویژه در ترمزهای سخت یا طولانی مدت شوند. هر چه مایع ترمز رطوبت بیشتری جذب کند، نقطه جوش آن کمتر می شود. روغن های ترمز رطوبت سنج هستند، به این معنی که رطوبت را از هوای اطراف جذب می کنند.
یکی از سیستم های اندازه گیری موجود در بازار، قلم تست روغن ترمز است که رسانایی الکتریکی مایع را اندازه گیری می کند. سپس رسانایی اندازه گیری شده را تبدیل می کند و آن را به عنوان رطوبت نمایش می دهد. اگر همه روغن های ترمز دارای ترکیب شیمیایی یکسان و در نتیجه رسانایی یکسان باشند، از نظر تئوری این روش خوبی خواهد بود. متأسفانه، ترکیب ممکن است از تامین کننده ای به تامین کننده دیگر متفاوت باشد و اغلب نتایج را غیرقابل اعتماد می کند.
علاوه بر اندازه گیری رسانایی به عنوان وسیله ای برای تعیین نقطه جوش روغن، مواردی وجود دارند که می توانند مستقیماً با گرم کردن آن این کار را انجام دهند. Eurol روغن های ترمز DOT 4 را از تامین کنندگان مختلف با دو گیج رسانایی قابل مقایسه آزمایش کرده و آنها را از نظر میزان رطوبت با استفاده از روش آزمایشگاهی رسمی آزمایش کرده است: روش کارل فیشر (ASTM D6304).
با توجه به روش تست کارل فیشر، مایع ترمز تازه دارای میانگین 0.1 درصد رطوبت است. با این حال، رسانایی‌سنج‌ها خوانش‌های متفاوتی داشتند، حتی اگر همان نمونه‌ها دوباره آزمایش شوند. افزودن رطوبت به نمونه‌ها نیز منجر به اندازه گیری نادرست و اندازه های متفاوت از دستگاه های آزمایش مختلف شد. در برخی موارد، افزودن رطوبت حتی در اندازه‌ها اصلاً نشان داده نمی شود، در حالی که مقادیر قابل توجهی رطوبت (تا 6٪) به روغن ترمز مورد آزمایش اضافه شده است.
در نهایت، روغن ترمز با استفاده از دستگاه نقطه جوش آزمایش شد. دستگاه نقطه جوشی که آزمایش شد، حتی زمانی که رطوبت به روغن ترمز اضافه شده بود، در طول آزمایش‌ها هیچ نشانه غافلگیرکننده ای نشان نداد. این دستگاه نشان می‌دهد که تمام نمونه‌هایی که رطوبت به آنها اضافه نشده است، دارای مشخصات DOT 4 حداقل 230 درجه سانتیگراد هستند. علاوه بر این، با افزایش رطوبت، نقطه جوش کاهش یافت.
