اکثر دارندگان وسایل نقلیه می‌دانند که برای اینکه خودرو خود را سالم نگه دارند، باید در مورد تعمیر و نگهداری معمول، مانند تعویض روغن و تعویض لاستیک، منظم باشند. اما باید روی گیربکس اتوماتیک خود نیز دقت داشته باشید – می دانید، گیربکس همان چیزی است که دنده ها راتعویض می کند. چند بار در روز به حالت رانندگی، دنده عقب و پارک می پردازید؟ سالم نگه داشتن گیربکس می تواند سود زیادی را به همراه داشته باشد، زیرا یکی از گران ترین قطعات ماشین شما برای تعمیر یا تعویض است.
خوشبختانه، بررسی سلامت گیربکس خودرو آنقدرها هم که فکر می کنید سخت، زمان بر و پرهزینه نیست.
همانطور که موتور شما از روغن برای روانکاری و خنک کردن قطعات داخلی خود استفاده می کند، گیربکس های اتوماتیک نیز از روغن انتقال ویژه طراحی شده برای همین منظور استفاده می کنند. گیربکس های اتوماتیک معمولی، اتوماتیک دوکلاچه و گیربکس های اتوماتیک متغیر پیوسته هر کدام از نوع خاصی از مایع گیربکس استفاده می کنند. اگر مطمئن نیستید که چه مایعی در جعبه دنده شما استفاده شده است، به دفترچه راهنمای مالک خود مراجعه کنید. به طور معمول، نیازهای روغن گیربکس را می توان در بخش مشخصات یافت.
برای به دست آوردن بینش در مورد وضعیت گیربکس وسیله نقلیه خود نیازی به مکانیک بودن ندارید – خودتان می توانید یک بررسی ساده بصری انجام دهید. شما باید سطح و وضعیت مایع گیربکس خود را بررسی کنید.
اگر هنگام تعویض دنده گیربکس اتوماتیک، وسیله نقلیه شما کند است، قبل از اینکه به مکانیکی اجازه دهید در مورد تعمیر یا تنظیم گیربکس شما صحبت کند یا گیربکس جدید به شما بفروشد، سطح روغن گیربکس را بررسی کنید. برای بررسی روغن گیربکس اتوماتیک خود، به دنبال دسته ای باشید که از جعبه دنده بیرون زده است. همانطور که در اینجا نشان داده شده است، به سمت عقب موتور خطی در وسایل نقلیه با دیفرانسیل عقب قرار دارد:
اگر وسیله نقلیه شما دارای دیفرانسیل جلو باشد، همانطور که در اینجا نشان داده شده است، نشانگر مایع گیربکس از گیربکس بیرون زده است.
سطح مایع در گیربکس دستی باید با وسیله نقلیه روی یک بالابر بررسی شود تا تکنسین بتواند به دوشاخه در پایین گیربکس برسد.
1. میله اندازه گیری را بیرون بکشید.
با موتور روشن و تعویض دنده در حالت خنثی یا پارک و ترمز دستی بالا، اجازه دهید موتور شما کار کند. وقتی میله اندازه گیری را بیرون می آورید، مطمئن شوید که موتور گرم است. (موتور را خاموش نکنید.)
2. سیال را بررسی کنید.
نوک انگشت اشاره خود را در مایع روی میله فرو کنید و مایع را بین انگشت و نوک شست خود بمالید. روغن گیربکس روی میله باید صورتی و تقریباً شفاف باشد. اگر به نظر می رسد یا بوی سوختگی می دهد یا ذرات در آن وجود دارد، به یک مکانیک مراجعه کنید تا رون را تخلیه و آن را عوض کند.
3. میله را با پارچه تمیز و بدون پرز پاک کنید. سپس آن را دوباره وارد مخزن کنید و دوباره بیرون بکشید.
اگر مایع گیربکس شفاف است اما به خط “پر” روی میله نمی رسد، از یک قیف استفاده کنید تا به اندازه کافی روغن گیربکس را در لوله گیربکس بریزید تا به خط برسید. بیش از حد پر نکنید!
انواع مختلفی از روغن گیربکس وجود دارد. هر کدام از آن ها برای نوع خاصی از گیربکس اتوماتیک به کار می روند. گیربکس های جدیدتر خودروسازان بزرگ به مایع متفاوتی نسبت به گیربکس های قدیمی نیاز دارند. از آنجایی که این روزها انواع مختلفی از گیربکس وجود دارد، دفترچه راهنمای مالک یا نمایندگی خود را بررسی کنید تا متوجه شوید خودروی شما به چه نوع مایعی نیاز دارد.
گیربکس معیوب و گیربکسی که فقط مایعات کمی دارد علائم مشابهی دارند. بدیهی است که اضافه کردن روغن گیربکس بسیار ارزان تر از جایگزینی کل سیستم انتقال است!
رنگ – حالا میله را روی یک سطح سفید مانند یک دستمال کاغذی قرار دهید تا رنگ مایع را تجزیه و تحلیل کنید. وضعیت مایع گیربکس شما – و تا حدی خود گیربکس – را رنگ مایع نشان می دهد. رنگ مایع سالم صورتی مایل به قرمز است است. اگر به نقطه ای برسد که نیاز به تعویض داشته باشد، قرمز مایل به قهوه ای خواهد بود. اگر مایع قهوه ای تیره یا سیاه باشد، این احتمال وجود دارد که شما احتیاج به تعویض چیزی بیشتر از روغن گیربکس خواهید داشت.
